Αν και πολύ αμφισβητώ ότι θα πετύχει το παρόν ιστολόγιο έστω και ένας που δεν με γνωρίζει προσωπικώς ή από τα άλλα εμου ιστολόγια, θεωρώ πρέπον να γράψω δυο αράδες για μένα.
Ονομάζομαι Γιώργος Μαλανδράκης και το 2017 με βρίσκει 22 χρονών. Αν και είμαι πολύ περισσότερο επιστημονικής και φιλοσοφικής (όπως θέλετε πείτε το) κλίσεως απ'ό,τι καλλιτεχνικής, θεώρησα πως έπρεπε να έχω κάπου συγκεντρωμένες τις περιορισμένες μου καλλιτεχνικής φύσεως δουλειές.
Στον παρόντα ιστότοπο σκοπεύω να δημοσιεύω ποιηματάκια τινα που γράφω κατά καιρούς ή ακόμα και τραγούδια ή ιστορίες.
Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τον στίχο κάποιου κομματιού (ανάθεμα και αν θυμάμαι ποιου) του ΔΠΘ,
...μεσ'στο μυαλό μου θόρυβοι και στίχοι.
Ρίχνω κλωτσιές στη τύχη
-όπου τη βρω και όπου με πετύχει...
τον οποίον επέλεξα, όχι γιατί θα δημοσιεύσω στίχους μετά θορύβων, μήτε γιατί είμαι παθιασμένος θαυμαστής του ΔΠΘ, παρά γιατί... δεν μου ήρθε τίποτα καλύτερο.
Οι ιστορίες που ενδεχομένως να δημοσιευθούν δεν είναι ούτε "θόρυβοι", ούτε "στίχοι", απλά θα είναι κρίμα να σπαταλήσω κάποιο όνομα ανοίγοντας ξεχωριστό ιστολόγιο γι'αυτές.
Δεν πολυγράφω ιστορίες -τις περισσότερες φορές που αποπειράθηκα τις παράτησα στα μισά-, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει στο μέλλον. Ούτε ποίηματα έχω γράψει πολλά, και το τελευταίο μου τραγούδι (μια παιδικότητα με κιθαρούλα) το έγραψα... στη δευτέρα γυμνασίου. Απλά, είναι κρίμα να γνωρίζω μόνο ο ίδιος την ύπαρξη τους.
Όπως πιθανότατα καταλαβαίνετε -εκτός απ'τη περίπτωση που αλλάζει κάτι ριζικά στη ζωή μου- θα γίνουν λίγες αναρτήσεις.
Να έχετε υπόψιν σας πως ό,τι δημοσιεύεται στο παρόν ιστολόγιο αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του γράφοντος. Μπορείτε να αναδημοσιεύσετε ό,τι θέλετε, εφόσον αναφέρεστε στη πηγή.
Έρρωσθε
Ονομάζομαι Γιώργος Μαλανδράκης και το 2017 με βρίσκει 22 χρονών. Αν και είμαι πολύ περισσότερο επιστημονικής και φιλοσοφικής (όπως θέλετε πείτε το) κλίσεως απ'ό,τι καλλιτεχνικής, θεώρησα πως έπρεπε να έχω κάπου συγκεντρωμένες τις περιορισμένες μου καλλιτεχνικής φύσεως δουλειές.
Στον παρόντα ιστότοπο σκοπεύω να δημοσιεύω ποιηματάκια τινα που γράφω κατά καιρούς ή ακόμα και τραγούδια ή ιστορίες.
Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τον στίχο κάποιου κομματιού (ανάθεμα και αν θυμάμαι ποιου) του ΔΠΘ,
...μεσ'στο μυαλό μου θόρυβοι και στίχοι.
Ρίχνω κλωτσιές στη τύχη
-όπου τη βρω και όπου με πετύχει...
τον οποίον επέλεξα, όχι γιατί θα δημοσιεύσω στίχους μετά θορύβων, μήτε γιατί είμαι παθιασμένος θαυμαστής του ΔΠΘ, παρά γιατί... δεν μου ήρθε τίποτα καλύτερο.
Οι ιστορίες που ενδεχομένως να δημοσιευθούν δεν είναι ούτε "θόρυβοι", ούτε "στίχοι", απλά θα είναι κρίμα να σπαταλήσω κάποιο όνομα ανοίγοντας ξεχωριστό ιστολόγιο γι'αυτές.
Δεν πολυγράφω ιστορίες -τις περισσότερες φορές που αποπειράθηκα τις παράτησα στα μισά-, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει στο μέλλον. Ούτε ποίηματα έχω γράψει πολλά, και το τελευταίο μου τραγούδι (μια παιδικότητα με κιθαρούλα) το έγραψα... στη δευτέρα γυμνασίου. Απλά, είναι κρίμα να γνωρίζω μόνο ο ίδιος την ύπαρξη τους.
Όπως πιθανότατα καταλαβαίνετε -εκτός απ'τη περίπτωση που αλλάζει κάτι ριζικά στη ζωή μου- θα γίνουν λίγες αναρτήσεις.
Να έχετε υπόψιν σας πως ό,τι δημοσιεύεται στο παρόν ιστολόγιο αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του γράφοντος. Μπορείτε να αναδημοσιεύσετε ό,τι θέλετε, εφόσον αναφέρεστε στη πηγή.
Έρρωσθε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου