Με φόντο έναν γκρίζο ουρανό

Παιχνίδια με τις λέξεις. 

-------------------------------------------------------------------------------

Ανώνυμες θλιμμένες φάτσες στον ηλεκτρικό
-γραβατοφόροι πίθηκοι μας κλέψαν τα χαμόγελα.
Πλέον πολύ θα το 'θελα να φύγω από 'δω
μα έχω μάθει πια καλά πως τα όνειρα είναι ανώφελα.

Τη διαδρομή μου συνοδεύει η πικρή σου σκέψη,
και κάθε λέξη που 'παμε, μαχαίρι στη καρδιά μου.
Απ'όταν πέφτει το σκοτάδι και ως το πρωί να φέξει
στοιχειώνουνε οι ίδιες σκέψεις όλα τα όνειρά μου.

Κοιτάζω απ'το παράθυρο έναν γκρίζο ουρανό
-τι ταιριαστός καιρός τώρα που σπάσαμε για πάντα!-
μια ανώνυμη θλιμμένη φάτσα είμαι πια και εγώ.
Συνήθισα να έχω τον εαυτό μου μόνο αβάντα.

Κλείνω τα μάτια μου, να φύγω λίγο από εδω.
-σχεδόν αποκοιμήθηκα και είδα τη μορφή σου.
Ανοίγω τα και βλέπω τον ίδιο γκρίζο ουρανό.
Και μεσ'στη βουή του πλήθους σαν ν'άκουσα τη φωνή σου.

Αργά, σαν γέρος βαίνοντας, κατέβηκα απ'το τραίνο.
Την ανηφόρα έπιασα να πάω στη σκλαβιά μου
και έτσι καθώς βουβά υπό το γκρίζο φως πηγαίνω
τη γεφυρούλα βλέπω λίγα μέτρα πιο μπροστά μου.

Στέκω στη γέφυρα. Κάτω, αυτοκίνητα. Κάτω, χάος.

Με φόντο έναν γκρίζο ουρανό.

-------------------------------------------------------------------------------

©George Malandrakis
All rights reserved


Update 26/11: Το theme του ιστολογίου αλλάζει από Contempo (μαύρο) στο παρόν, μιας και το προηγούμενο εμφανιζόταν αλλιώτικο στα κινητά, αναδιπλώνοντας τους στίχους, χωρίς όμως να παρέχει τη δυνατότητα σχετικών τροποποιήσεων. Αν σας άρεσε καλύτερα έτσι στείλτε τα ποιηματα μου σε 500 άτομα έκαστος και το επαναφέρω.

Cheerz