ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Καληνύχτα

Το παρακάτω ποιημα το έγραψα όταν ήμουν μόλις 16 χρονών, και έκτοτε έχω αλλάξει τόσο πολύ σαν άτομο που αδυνατώ να με αναγνωρίσω μέσα απ...

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Της κλεφτουριάς οι γόνοι





Βγήκαν αντάρτες στα βουνά, σε κάμπους και σε ράχες
το έναυσμα σαν δόθηκε ο πόλεμος να αρχίσει,
δοσίλογους να διώξουνε, τυράννους, και αφεντάδες
και στον καμένο τόπο τους η λευτεριά να ανθίσει.

Άφοβοι μπρος στο θάνατο και μπρος στη κακουχία,
και ας μην είχαν να χάσουνε μόνο τις αλυσίδες,
περήφανα κατάφτυσαν νόμους και εξουσία
και στην "υπεροχή" του εχθρού αδιαφοροι καγχασαν.

Σπιτια γινηκαν οι σπηλιές, τα βράχια μαξιλάρι
κάθε τραχιά βουνοπλαγιά και ένα Άπαρτο Κάστρο
μερες και νύχτες σε διωγμό, μα η θέληση ατσάλι.
Ολόφωτο αντιφέγγιζε της λευτεριάς το άστρο.

Τα τρόφιμα ανύπαρκτα και οι σφαίρες μετρημένες,
στους μπουραντάδες ερρεαν τα Δολλάρια ωκεανός
και για τη νικη μέτραγαν αντίστροφα τις μέρες,
μα ο αντάρτης ήταν στη ψυχή πιο δυνατός.

Άξιος γόνος κλεφτουριάς, και ταξικών ηρώων
που το κεφάλι αρνήθηκαν στον ισχυρό να σκύψουν,
σκληρότατος σαν δικαστής ναζί και δοσιλόγων
στους πουλημένους έδωσε την τιμωρία που αξίζουν.

Και αν η ηγεσία του ήτανε εξίσου πουλημένη,
και πάτησε στο πτώμα του να ανέβει πιο ψηλά,
στο τέλος μιας εποποιίας αυτό που πάντα μένει
είναι των ανδρείων τα υψηλά ιδανικά.


Αφιερωμένο στους μαχητές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ
και ουδέποτε στην ηγεσία τους 




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


©George Malandrakis
All rights reserved


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


1 σχόλιο:

  1. Η αρχική δημοσίευση ήταν 24/7/2020, πλην όμως μας άλλαξε την ημερομηνία ο blogger λόγω τροποποίησης

    ΑπάντησηΔιαγραφή